ENGINEERINGNET -- Nu bij het grote publiek steeds meer doordringt dat er wereldwijd gewoon te weinig grondstoffen voor batterijen aanwezig zijn om grootschalig over te stappen op elektrisch rijden, komt de brandstofcel op basis van waterstof weer in het vizier als een mogelijk alternatief.
Maar de technologie in kwestie zit al decennia – sinds de jaren tachtig zelfs - in een pril ontwikkelingsstadium en slaagde er maar niet in om een aantal technische hordes te nemen.
Industrieel wordt in eerste instantie gekeken naar de brandstofceltechnologie om decentraal – en daardoor onregelmatig opgewekte energie uit alternatieve bronnen op grote schaal te stockeren en zo het elektriciteitsnet te stabiliseren.
In dat opzicht is de aankondiging van Solvay zonder meer goed nieuws. Dat Belgische bedrijf is er in zijn plant te Lillo nabij Antwerpen namelijk in geslaagd een industriële brandstofcel met een vermogen van 1MW gedurende een 800-tal uren stabiel te houden en in totaal meer dan 500 MWh te laten opwekken, wat neerkomt op het stroomverbruik van 1.370 gezinnen.
De brandstofcel zet waterstof (H2), een coproduct van de fabriek, om in elektriciteit en draait al weken aan een stabiel tempo. Brandstofcellen aangedreven door waterstof produceren alleen elektriciteit en water.
Het hart van de installatie, de modules met de protonenmembranen, zijn vervaardigd door SolviCore, een 50-50 joint venture van Solvay en Umicore, in zijn Duitse vestiging te Hanau. Maar het zijn de Nederlandse bedrijven NedStack en MTSA die tekenden voor de finale installatie met de modules.
Deze technologische sprong werd overigens via een Belgisch-Nederlands samenwerkingsverband – WaterstofNet – gerealiseerd. Solvay kon rekenen op een subsidie van 1,5 miljoen euro, op een totale projectkost van 5 miljoen.
De 1 MW PEM-brandstofcel zal vanaf nu door WaterstofNet gebruikt worden voor onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma's om de invoering van brandstofcellentechnologie te bevorderen.
Video:
