ENGINEERINGNET.BE -- In Brussel werd op 3 en 4 oktober 2012 de conferentie ‘The future of manufacturing’ van het befaamde Massachusetts Institute of Technology gehouden.
In de marge daarvan organiseerden Agoria en Flanders’ PlasticVision een seminar over de microfabricage van kunststofstukken met professor David Hardt.
Professor Hardt is sedert 1979 lid van de faculteit Mechanical Engineering van het Massachusetts Institute of Technology. Zijn competenties liggen op het gebied van dynamische productiesystemen en de besturing daarvan.
De jongste jaren heeft hij zijn onderzoek toegespitst op het gebruik van microfluïde productiesystemen, een techniek die in opgang is. Hij houdt zich o.a. bezig met de ontwikkeling van nieuwe systemen voor deze productietechnologie met o.a. modelleringstechnieken om het design te optimaliseren.
Tijdens het seminar ging het vooral over de zwakke punten van deze technologie waarvoor nog oplossingen moeten worden gevonden. Deze zwakke punten zijn de prijs van de fabricagetools, de toepassing op industriële schaal, het ontvormen, de assemblage van de verschillende stukken en vooral de vraag wat de industriële toepassingen van deze technologie kunnen zijn.
Volgens professor Hardt moeten de nieuwe tools zoveel mogelijk worden vereenvoudigd. Geen tools meer voor een brede waaier toepassingen, maar specifiek voor een bepaalde toepassing zodat tools kunnen worden ontworpen die eenvoudiger, sneller, preciezer en minder duur zijn. Voor industriële toepassingen op zeer grote schaal zou de ontwikkeling van dergelijke tools bijzonder nuttig zijn.
Het ontvormen is ook een altijd weerkerend probleem. Een van de oplossingen die professor Hardt voor dit probleem voorstelt, is zijwanden en scherpe hoeken zo veel mogelijk beperken.
Oplossingen zoals het aanbrengen van een coating werden ook besproken, maar men was het erover eens dat de oppervlakte-energie of de ruwheid van de materialen veranderen geen bevredigende oplossing voor dit probleem biedt.
Een ander thema dat uitvoerig aan bod kwam, was de assemblage van de verschillende door microfabricage en vooral microspuitgieten vervaardigde stukken en de technieken die daarvoor beschikbaar zijn.
De volgende technieken worden bestudeerd: thermisch lijmen, ultrasonen, laser, solventlijmen en zelfklevers. In het door prof. Hardt gevoerde onderzoek gaat de voorkeur nu naar tape omdat deze techniek het meest efficiënt is gebleken op voorwaarde dat de zelfklever goed is aangepast.
Afgezien van de technische uitdagingen is het meer algemeen belangrijk dat voor deze nieuwe technologieën concrete industriële toepassingen worden gevonden, zodat op welbepaalde doelstellingen kan worden gefocust.
(bron: Agoria)
