ENGINEERINGNET.BE -- Industriële grootverbruikers laten geen gelegenheid voorbij gaan om de te hoge kostprijs van de energie in België aan de kaak te stellen als één van de factoren die onze industrie minder competitief en vooral minder aantrekkelijk maakt voor nieuwe investeerders.
Vergeleken met onze buurlanden kan dat verschil erg hoog oplopen. Zo liet de vereniging van industriële verbruikers Febeliec onlangs op basis van een studie van Deloitte nog weten dat het verschil - naargelang verbruik en regio – kan oplopen tot 12 à 45%. De voornaamste oorzaak zijn de maatregelen die de overheden in onze buurlanden wél nemen, en de Belgische overheden niet. Febeliec-directeur Peter Claes was toen duidelijk: "De hoge energiekosten blokkeren investeringen."
Voor 200 van de meest energie-intensieve ondernemingen heeft de Vlaamse overheid nu een compromis uitgewerkt. Die bedrijven zullen steun ontvangen voor een deel van de CO2-prijs die in de elektriciteitsprijzen vervat zit. Bij de actuele prijs van de emissierechten zal het steunbedrag voor het verbruik van 2013 naar verluidt ongeveer 38 miljoen euro bedragen.
De Vlaamse regering benadrukt dat de subsidie enkel toegelaten is voor bepaalde ondernemingen die activiteiten uitvoeren die omschreven werden door de Europese Commissie. De Commissie heeft vorig jaar namelijk regels opgesteld die de contouren vastleggen voor nationale steunmaatregelen aan ondernemingen die door indirecte CO2-kosten aan concurrentiekracht dreigen te verliezen. De lijst van de sectoren die in aanmerking komen, vindt u hieronder.
(Bert Belmans)
ACHTERGROND
Wat zijn indirecte CO2-kosten?
Het Europese emissiehandelssysteem (ETS) verplicht de ondernemingen een hoeveelheid emissierechten in te leveren die overeenstemt met de hoeveelheid CO2-eq die tijdens het voorgaande jaar is uitgestoten. Aangezien de elektriciteitssector de CO2-kosten kan doorrekenen in de elektriciteitsprijs, komt de financiële last van de aankoop van emissierechten terecht bij de verbruikers van de elektriciteit. Deze indirecte CO2-kosten in de elektriciteitsprijs stellen bepaalde bedrijfstakken bloot aan een risico op delokalisatie (indirecte carbon leakage).
Indirecte carbon leakage
Bedrijven kunnen ervoor kiezen - in plaats van dat ze hun uitstoot beperken - om te verhuizen naar landen waar geen uitstootbeperkingen bestaan. Dat is het zogeheten ‘weglekrisico’. Daarom wordt de steun enkel toegekend aan bedrijfstakken waarvoor een significant CO2-weglekrisico bestaat, ten gevolge van de in de elektriciteitsprijs doorberekende kosten.
CITAAT
Minister-president Kris Peeters: "Vorig jaar hebben we al de kosten voor de ondersteuning van de groene stroom en warmtekrachtkoppeling fors verlaagd voor de energie-intensieve industrie door het optrekken van de vrijstellingen tot 98% en een kostenefficiënter ondersteuningsmechanisme. Nu verbeteren we de concurrentiekracht ten opzichte van de andere landen die (nog) geen of een minder ambitieuze steunregeling voorzien."
Sectoren die in aanmerking komen
