• 18/10/2013

World Food Prize uitgereikt aan Prof. Marc Van Montagu

De "World Food Prize 2013" werd uitgereikt in het Amerikaanse Iowa aan de Vlaamse plantenwetenschapper Marc Van Montagu.

Trefwoorden: #Kris Peeters, #Marc Van Montagu, #Norman Borlaug, #plantenbiotechnologie, #World Food Prize

Lees verder

Nieuws

( Foto: Wikipedia, CDC/ Courtesy of Larry Stauffer, Oregon State Public Health Laboratory )

ENGINEERINGNET.BE -- Prof. Marc Van Montagu (°1933) deelt deze prijs met de Amerikaanse wetenschappers Mary-Dell Chilton en Robert T. Fraley.

Nobelprijswinnaar voor de Vrede, Norman Borlaug, richtte in 1987 de World Food Prize op met als doel jaarlijks één of meerdere personen te bekronen voor hun specifieke, uitzonderlijk belangrijke, verwezenlijkingen op het vlak van de kwaliteit, kwantiteit of beschikbaarheid van voedsel.

De World Food Prize wordt ook wel de “Nobelprijs voor voedsel en landbouw” genoemd.

Vlaams Minister-president Kris Peeters: “De Vlaamse bijdrage aan dit revolutionair onderzoek, geleverd door Prof. Marc Van Montagu, is van baanbrekend wetenschappelijk belang geweest in de ontwikkeling van planten die aangepast zijn aan moeilijke groeivoorwaarden in kwetsbare gebieden. De bevindingen zijn ook zeer belangrijk voor het versterken van de voedselzekerheid in heel wat landen in de wereld.”


(Guy Leysen)

Over Prof. Marc Van Montagu
Onder leiding van de Professoren Marc Van Montagu en Jeff Schell werd eind jaren ’70 aan de Gentse Universiteit onderzoek verricht met de bodembacterie ‘Agrobacterium tumefaciens’. De wetenschappers konden vaststellen dat de bacterie in staat is om een stukje van zijn erfelijk materiaal over te brengen naar het DNA van de plant. Door dit stukje DNA is het mogelijk om een extra eigenschap aan de plant te geven.

Mede dankzij Prof. Marc Van Montagu en de andere laureaten ontstond er een nieuwe discipline, namelijk de plantenbiotechnologie. Deze discipline is ondermeer belangrijk in de zoektocht naar landbouwgewassen die op een meer duurzame wijze kunnen groeien – ook in minder aangepaste omstandigheden – en draagt zo bij tot voedselzekerheid in zelfs de meest kwetsbare streken ter wereld.