• 28/01/2014

Techstarter Xetal wil ouderen monitoren via slimme lowcost beeldverwerking

Spin-off van Vito ontwikkelt in 'Little Sister'-onderzoeksproject samen met iMinds een lowcost monitoringsysteem voor ouderen dat maximaal nog 100 euro per kamer mag kosten.

Trefwoorden: #gezonderhid, #iminds, #little sister, #medisch, #mobility care, #moca, #onderzoek, #pessolano, #research, #technologie, #vito

Lees verder

research

( Foto: iMinds )

ENGINEERINGNET.BE - De in 2013 opgerichte spin-off van het Vlaamse onderzoekscentrum Vito wil de mobiliteit van ouderen verbeteren door alarmerende situaties sneller en juister te detecteren. Zo kunnen zorgverleners op het juiste moment inspringen of assisteren.

Uit onderzoek blijkt dat ongeveer één op de drie thuiswonende ouderen eenmaal per jaar valt, een derde van hen zelfs meerdere keren per jaar. Onder bewoners van een woonzorgcentrum zijn de valpercentages nog hoger: 50 tot 70 procent valt minstens één keer per jaar.

De technologie om daar verbetering in te brengen, komt uit een verrassende hoek: de afdeling Aardobservatie van Vito. Johan Stessens van Vito: “Met aardobservatie kunnen we niet alleen de veranderende leefomgeving in kaart brengen, we doen ook onderzoek naar visuele detectie- en interpretatiesystemen voor observatie van mensen. De systemen zijn gebaseerd op lageresolutiebeeldvorming: niemand kan worden herkend, wat de privacy van de personen waarborgt."

Dat onderzoek trok in 2011 de aandacht van de gezondheidssector en het idee groeide om visuele observatiesystemen in te zetten in de ouderenzorg. Blijkbaar met zoveel potentieel, dat begin 2013 Xetal werd opbericht als bedrijf om de technologie naar de markt te brengen.

CEO Francesco Pessolano: “We hebben al een commercieel systeem beschikbaar met de naam MoCa, kort voor Mobility Care. Dat systeem werkt op basis van standaard detectiesystemen met algoritmen voor lage resolutie beeldvorming."

"Maar omdat camera's de contouren duidelijker weergeven dan infraroodsensoren, testen we momenteel een nieuwe technologie uit, een combinatie van de twee, in het onderzoeksproject ‘Little Sister’.”

Het ‘Little Sister’-onderzoek wordt financieel ondersteund door iMinds, en heeft als doel een lowcost systeem te ontwikkelen, waarbij de monitoringkosten per kamer nog maximaal 100 euro bedragen, maar dat toch de nodige functionaliteit biedt om ouderen voldoende te beschermen.

Daarnaast worden er nieuwe technieken voor gedistribueerde videocompressie en voor de communicatie tussen de laagresolutie IR-sensoren ontwikkeld, een benadering die naar verluidt 'radicaal verschillend is van de conventionele technieken in de literatuur'.

“Meerdere beeldsensoren worden in de te monitoren ruimte geplaatst en gekoppeld aan een datanetwerk. De gecapteerde beelden geven de positie en activiteiten van de aanwezige personen weer, zoals een radar dat doet voor de vliegtuigen in het luchtruim", stelt Pessolano. "Ze worden via interpretatiealgoritmen vergeleken met vooraf bepaalde ‘mogelijk gevaarlijke’ situaties. Gebeurt er iets onverwachts of mogelijk gevaarlijks, dan gaat er een alarm af.”

Uiteindelijk moet dat project leiden tot een technologie die ondanks de lage kosten even goed presteert als een combinatie van de huidige bestaande systemen op basis van of draagbare sensoren, of bedmatten, of hoge resolutie camera's.

Het onderzoeksproject loopt over twee jaar, en ging begin 2013 van start.


(Bert Belmans)

ACHTERGROND
Er bestaan as systemen om ouderen te monitoren, op basis van draagbare sensoren, bedmatten en camera’s. Die zijn niet ideaal, stelt Xetal.

Er worden bijvoorbeeld infrarood-bewegingsdetectoren gebruikt die ontwikkeld zijn voor bewakingstoepassingen. Die detecteren beweging in een kamer die leeg hoort te zijn. Maar om ongevallen bij bejaarden te detecteren is echter informatie over hun activiteit vereist om de situatie goed in te schatten, zoals verandering in tred of houding.

Sensoren die op het lichaam gedragen worden, zeggen al iets meer. Toch stuiten die vaak op praktische problemen: het alarm wordt niet geactiveerd na de val of de patiënt vergeet de sensor te dragen.

Zogenoemde bedmatten (bewegingssensoren onder de matras) zijn dan weer minder betrouwbaar omdat ze kunnen breken, vuil worden of verschuiven.

Er is dus ruimte voor verbetering.