ENGINEERINGNET.NL - Dit onderzoek vervult de behoefte aan steeds snellere breedbandverbindingen. Sleiffer werkte in de groep Electro-Optical Communication Systems binnen de faculteit Electrical Engineering.
De afgelopen tien jaar is het dataverkeer jaarlijks met zo’n veertig procent toegenomen. Op dit moment omvat het totale wereldwijde internetverkeer al 25 terabyte per seconde. Dat zal sterk blijven groeien, gezien het toenemend gebruik van aan het internet gekoppelde apparaten als smartphones en tablets.
Om te voorkomen dat de netwerkverbindingen door overbelasting vastlopen, zijn nieuwe typen netwerken nodig die een grotere hoeveelheid data aankunnen.
Het fysieke netwerk voor al het internetverkeer bestaat uit lange, dunne vezels van glas waar licht in de vorm van pulsen doorheen zoeft. Er wordt onderscheid gemaakt tussen de verbindingen over korte afstanden (glasvezel naar het huis en binnenshuis), middellang (tussen steden) en lange afstand (door de continenten en oceanen heen, over afstanden groter dan 1.000 kilometer). Met name voor de laatste categorie begint de limiet in zicht te komen met de huidige optische vezels.
Sleiffer richtte zich op die lange afstandsverbindingen van het internet: glasvezels met een grotere diameter waardoor veel meer data gaan. Hij heeft gewerkt aan het oprekken van de kern van de glasvezel zodat er nog meer data wordt verstuurd door dezelfde vezel.
Probleem daarbij is dat verschillende data in de vezel zich met elkaar gaan vermengen. Om dit tegen te gaan zijn slimme zenders en ontvangers nodig die de gemixte data weer uit elkaar halen.
Sleiffer werkte met drie ontvangers en zenders en slaagde erin de capaciteit met een factor 3 toe te laten toenemen. Er zijn ook onderzoeksgroepen die een factor zes haalden, maar dan wordt het zo complex dat het waarschijnlijk niet meer commercieel haalbaar is.
De technologie waar Sleiffer aan werkte is te combineren met een ander type kabel, waar geen glas in zit maar lucht, de zogenoemde hollow-fiber. In theorie kan de capaciteit zo met een factor honderd toenemen. Sleiffer verwacht dat het nog wel tien jaar duurt voordat deze techniek echt in gebruik wordt genomen.
Titel van zijn proefschrift is 'Towards petabit per second optical long-haul transmission links using space-division multiplexing technology.'
Promoties die de eervolle vermelding ‘cum laude’ krijgen zijn relatief zeldzaam. Gemiddeld vijf procent van de proefschriften komt ervoor in aanmerking.
