ENGINEERINGNET.NL - Deze standaard moet het uiteindelijk mogelijk maken om resultaten van forensisch onderzoek tussen landen eenvoudiger te vergelijken en uit te wisselen
Didier Meuwly, principal scientist bij het NFI: “Daarmee groeit het vertrouwen in het forensisch onderzoek, omdat iedereen volgens dezelfde standaard werkt en onderzoek overal op dezelfde manier is gevalideerd. De strafrechtketen kan erop vertrouwen dat de forensische data die worden aangeleverd van hoge kwaliteit zijn. Ongeacht uit welk land de data komen.”
Hij diende namens het NFI deze zomer met hulp van het Nederlands Normalisatie-instituut een voorstel voor een ISO-standaard in die gericht is op de validatie van methoden voor de interpretatie van forensisch bewijs.
Experts uit vijftien verschillende landen waaronder de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Duitsland, Zweden, Rusland en Australië, verenigd in het ISO Sub Committee 37 over Biometrie (ISO/IEC JTC 1/SC 37 Biometrics, hebben ingestemd met het voorstel. Daardoor krijgen het NFI en de UT, vier jaar de tijd om de standaard te ontwikkelen.
Het gaat in eerste instantie om een standaard voor het valideren van interpretatiemethoden van bewijs bij de automatische methoden voor biometrische bewijsvoering (zogenoemde likelihood ratio-methoden).
Ook andere onderzoeksgebieden kunnen in de toekomst gebruikmaken van deze ISO-standaard om de bewijskracht van sporen te bepalen.
Forensisch onderzoekers van het NFI doen al enige tijd een uitspraak over de bewijskracht op basis van een zogenoemde likelihood ratio (LR) methode. Daarmee stellen ze hoeveel waarschijnlijker resultaten zijn onder de ene hypothese dan onder de andere hypothese. Deskundigen gebruikten daarvoor lange tijd definities als bijvoorbeeld ‘zeer veel waarschijnlijker’.
Steeds meer onderzoeksgebieden binnen het NFI ontwikkelen methoden om voor een numerieke onderbouwing van deze LR. Deze onderbouwingen moeten worden gevalideerd. De nieuwe ISO-standaard ziet daarop toe.
(bron: Universiteit Twente)
Het ontwikkelen van de standaard vloeit voort uit het promotieonderzoek van Dr Rudolf Haraksim, die in 2014 promoveerde aan de UT met zijn onderzoek 'Validation of Likelihood Ratio Methods Used for Forensic Science Evaluation: Applications in Forensic Fingerprints'.
