ENGINEERINGNET.BE -- Elektrisch en 'duurzaam' rijden in het algemeen zitten in een vicieuze cirkel. De consument wil er niet aan, omwille van de hoge aanschafkost van de auto's en omdat er te weinig vul- en laadpunten zijn. En er zijn te weinig vul- en laadpunten, omdat de consument niet aan 'duurzaam' rijden wil.
Een patstelling dus, die de Europese Commissie wil doorbreken. Maar er zijn nog andere bekommernissen, zo stelt de Commissie: 'Als meer bestuurders overstappen op auto's op elektriciteit, waterstof of aardgas in plaats van benzine of diesel, worden we ook minder afhankelijk van de invoer van aardolie en daalt de uitstoot van broeikasgassen'.
Het belang van dat laatste mag niet onderschat worden. Ongeveer 84% van de olie die in Europa door vervoersmiddelen wordt gebruikt, moet worden ingevoerd (en dat kostte in 2011 ongeveer 1 miljard euro per dag). 'Het grootste deel hiervan is afkomstig uit instabiele regio's en dat maakt de bevoorrading onzeker', aldus de Commissie.
Europa wil daar dus wat aan doen door 'bindende doelstellingen' en 'gemeenschappelijke normen' vast te stellen in een richtlijn. We gaan het rijtje af.
Voor elektrisch rijden wil de EU een minimumaantal laadstations per land en standaardisering van de laadstekker zodat je overal in de EU je accu's kan opladen. Zo zou België tegen 2020 minsten 21.000 publiek toegankelijke laadpunten moeten hebben. Er moeten er jaarlijks dus zowat 2.600 bijkomen. Vandaag telt België er een 500-tal. Voor heel Europa zou het zelfs om 800.000 laadpunten gaan.
Voor waterstof moeten de brandstofslang en andere onderdelen van vulstations in 14 EU-landen gestandaardiseerd worden.
Voor vloeibaar aardgas wordt gestreefd naar vulstations voor vrachtwagens om de 400 km langs het hele eengemaakte Europese vervoersnetwerk. Voor schepen vulstations in alle 139 zee- en binnenhavens van het net.
Voor samengeperst aardgas moeten er tegen 2020 om de 150 km goed bereikbare en gestandaardiseerde vulstations voor personenauto's zijn.
De voorstellen hebben geen betrekking op alternatieve brandstoffen die gebruikmaken van bestaande infrastructuur (zoals biobrandstoffen en synthetische brandstoffen) of waarvoor al een basisinfrastructuur bestaat (lpg).
De richtlijn moet overigens nog worden goedgekeurd door het Europees Parlement en de Europese Raad.
