ENGINEERINGNET.BE - De spin-off verzamelde een consortium van Vlaamse investeerders dat de komende vijf jaar €6 miljoen zaaikapitaal bijeenbrengt.
Met een eerste schijf, goed voor €2 miljoen, wordt de basistechnologie in pilootinstallaties verder uitgetest en verfijnd. Solhyd, dat vandaag een team is van 7, zal ook groeien maar ‘bescheiden’. Het blijft focussen op de O&O en testinstallaties. Voor de productie -en daar zijn de oprichters heel ambitieus in -miljoenen stuks- kijkt men uit naar industriële partners.
De investeerders in Solhyd zijn Vansan Investments (Pirre Wuytack, gevelsteenproducent Vandersanden uit Bilzen), serieondernemer Luc Thijs (ex-Alro), Keiretsu Ventures (Frank Zwerts, ex-Key Technology), Lieven Danneels (co-CEO Televic Group) en het Gemma Frisius fonds van de KU Leuven.
Zij worden mede-aandeelhouder, samen met de drie oprichters professor Johan Martens (Centrum voor Oppervlaktechemie en Katalyse), de bio-ingenieurs Jan Rongé (CEO) en Tom Bosserez (nu CTO) die al meer dan een decennium aan de basistechnologie sleutelen en er hun doctoraat op deden.
De KU Leuven is eveneens aandeelhouder. De IP en verschillende octrooien van de kerntechnologie, die sinds 2014 werden aangevraagd, liggen bij de spin-off.
“Na de mediastorm in 2019 werden we veel benaderd door klassieke venture capitalists en acceleratoren maar ook particulieren”, zegt CEO Jan Rongé.
“Dankzij die onverwachte mediabekendheid konden we selectief zijn. We kozen niet voor een ‘zak geld’ maar voor de ervaring van Vlaamse ondernemers die ons kunnen adviseren op vlak van productie én ondernemen en die openstaan voor de maatschappelijke impact die onze technologie kan hebben.” Daarom is in deze ronde nog niet gekozen voor partners in de energiesector. “Dat is misschien voor later.”
De Solhyd-technologie -het waterstofpaneel- bestaat uit een fotovoltaïsch paneel met daaronder een aantal cilinders met materialen die vocht uit de lucht haalt. Met de geproduceerde elektriciteit wordt het water via een membraan in waterstof en zuurstof gesplitst.
Van bij de start kozen de wetenschappers ervoor goedkope materialen te gebruiken en geen zeldzame metalen. Er zijn ook geen/nauwelijks bewegende delen in het paneel aanwezig. “Op enkele kleine ventilatoren na, dan.”
Het paneel kent een nachtregime, waarbij het zo’n 250 ml -een pint- water uit de lucht condenseert, en een dagregime waarbij het dat water met de zonne-elektriciteit ‘elektrolyseert’ tot waterstof en zuurstof. “Wij noemen het geen ‘elektrolyse’.
Er komt immers geen klassieke elektrolyser aan te pas. Het hele product is van nul ontworpen om met de zon te werken, en met buitenlucht.” De waterstof, die geproduceerd wordt bij 300-500 mbar druk, kan onder druk gebracht en opgeslagen worden. De zuurstof, die nu nog terug naar de omgeving vloeit, kan eveneens opgevangen en gebruikt worden.
In 2019 zou een eerste prototypepaneel van 1,6 m2 groot zo’n 250 liters waterstof per dag produceren… Het kan tot 15% (piek) van het invallende zonlicht omzetten in waterstof. In de realiteit zal de gemiddelde opbrengst eerder 10% zijn. “Eén waterstofpaneel kan in België tot 6 kg waterstof per jaar produceren. Dat is 200 kWh aan energie”, rekent Rongé.
Het is dat ‘eerste generatiepaneel’ dat nu in het atelier in Bierbeek wordt geproduceerd om in meerdere pilootprojecten uitgezet te worden. “Maar ik ben ervan overtuigd dat we de opbrengst mettertijd kunnen verdubbelen”, rekent Rongé die ondertussen aan de tweede generatie sleutelt, “een doorontwikkeling in de opschaling van het product.”
De eerste externe middelen voor het Solhyd-project kwamen er ooit van de provincie Vlaams Brabant (Innovatiesubsidie Smarthub) en van de Vlaamse overheid (Moonshot financiering). De ingenieurs konden ook een beroep doen op het kunnen van het Leuvense Comate Engineering & Design.
Er is verhuisd naar TRANSfarm in Bierbeek (Lovenjoel) waar het een pilootproductielijn opzette. In het kader van het Europese Hyperfarm-project test Solhyd er haar waterstofpanelen in een agrovoltaïcs testinstallatie, 5 m hoog boven een 2.500 m2 groot veld. Er is aangeklopt bij Sirris voor productieconcept en advies over productiegerelateerde zaken.
“We hebben er een theoretische productiecapaciteit van 5.000 stuks. Voldoende om de nodige testen te doen maar uiteindelijk willen we naar miljoenen stuks. Voor die productie kijken we naar industriële partners. De controle en coördinatie willen we in eigen beheer houden.”
“Niets wijst er op dat er problematische elementen in de lucht kunnen zijn die ons proces kunnen verstoren”, zegt Rongé die daar jaren geleden al achter kwam.
“Wel verwachten we dat het waterstofpaneel om de vijf à tien jaar een onderhoudsbeurt zal vergen. Bepaalde stukken zullen wel vervangen moeten worden.”
