ENGINEERINGNET.NL - Deze Zebro’s hebben wel wat weg van insecten, maar dan in een uiterst vriendelijke versie. Met hun stevige poten en gewapend met geluidsensoren kunnen ze lastige en gevaarlijke terreinen verkennen, bijvoorbeeld op zoek naar overlevenden na een aardbeving.
Een groep van deze looprobots is in staat om een gebied te verkennen door een zogenoemd ‘self deploying sensor network’ te vormen. Zodra één robot in de zwerm ergens iets opmerkt geeft deze een signaal aan de dichtstbijzijnste andere. Die geeft dat signaal weer door, en zo ontstaat een pad dat hulpdiensten naar het slachtoffer onder het puin leidt.
Om een zwerm te maken is serieproductie van de robots noodzakelijk. Om die essentiële stap te kunnen zetten in de ontwikkeling maakte student Mattijs Otten een modulair ontwerp. Daarbij moest hij rekening houden met de vereiste robuustheid en stevigheid, het bieden van ruimte voor elektronica en sensoren en het faciliteren van een effectieve manier van voortbewegen.
Het ontwerp moest de Zebro’s echter ook goedkoop en makkelijk te repareren maken. Otten bracht dit alles samen in een eindontwerp van meer dan 200 onderdelen, waarbij een groot deel als legostenen in elkaar kan worden geklikt. Het modulaire karakter van de robot betekent ook dat er nieuwe modules kunnen worden ontworpen en op de robot geplaatst om deze interactie te bevorderen. De totale assemblagetijd van de robot schat Otten op 1 uur.
Deze ontwerpstap naar serieproductie biedt onderzoekers een robotisch platform waarop verder experimenteel onderzoek naar zwermgedrag bij robots kan worden gedaan. Onder andere op het gebied van de benodigde software en algoritmes liggen nog veel vragen.
(bron: TU Delft)
Video:
