ENGINEERINGNET -- Het Nederlandse nieuwsprogramma Eenvandaag is ongerust: moet de centrale van Borssele net over de grens ook niet aan een inspectie onderworpen worden?
Ook dat reactorvat is, net als die van Doel 3 en Tihange 2, destijds gebouwd door de Rotterdamse Droogdokmaatschappij. Borssele is bovendien de afgelopen 35 jaar niet op barstjes gecontroleerd.
Eenvandaag interviewde oud technisch directeur Wouter Den Dulk van RDM en stelt een aantal pertinente vragen over de kwaliteitscontroles en de eindverantwoordelijk voor de fabricagefouten.
Waren destijds de meettechnieken voorhanden om zulke microbelletjes op te sporen? Zijn alle kwaliteitscontroles uitgevoerd zoals het hoort? Ja, stelt Den Dulk: "De suggestie in sommige media dat de smeedstukken niet volgens de geldende kwaliteitsnormen zouden gecontroleerd zijn en wij niet state-of-the-art werkten, ergert me. Bovendien hielden de opdrachtgevers altijd zelf toezicht op de bouw."
"RDM heeft altijd alle controles en veiligheidsvoorschriften in acht genomen. Ik kan me niet voorstellen dat we bijna 8.000 gemist hebben, zeker als het om echte scheurtjes gaat." De controles zijn indertijd met behulp van echografie gedaan.
Blijft de vraag of het niet beter is het zekere voor het onzekere te nemen, en ook Borssele met de in Doel en Tihange gebruikte gevoeliger meettechniek te inspecteren? Hoofd Kerncentrale Borssele Jan van Cappelle: "Voor ons reactorvat is een heel andere staalsoort gebruikt. Die is precies veel minder gevoelig voor fabricagefouten zoals men die in België heeft ontdekt."
"Wij hebben over de jaren ook de gebieden tussen de lassen nauwkeurig onderzocht via ons inspectieprogramma (redactie: niet met dezelfde gevoelige ultrasone techniek als in België). Als je niet zeker bent van jezelf, moet je controleren, maar wij zijn wel zeker. Ons reactorvat is prima in orde."
BEKIJK DE VIDEO:
